10 + 1 Kernpunten
- Uitspraken als “heb je dit nu nog niet verwerkt?!”, of “het is nu toch al x jaar geleden” zijn voor rouwende ouders erg pijnlijk. De rouw om een kind gaat nooit over. De pijn, het gemis en de liefde blijven.
- Het doet vele ouders plezier om te horen dat er nog mensen zijn die hun overleden kind niet vergeten zijn. Ook vele jaren na datum. Vooral op speciale dagen, zoals de datum van overlijden, verjaardagen, feestdagen, vakanties.
- Het overleden kind blijft het kind van de ouder, en wordt dus ook altijd meegeteld als het aantal kinderen ter sprake gebracht wordt. Als persoon verander je fundamenteel na het verlies van een kind: in prioriteiten, waarden en energie. Velen hebben nooit meer hetzelfde energieniveau (met reserves om uit te putten) als voorheen. Sommige dagen zijn beter dan andere. Het is voortdurend een zoeken naar balans. Een grotere zelfzorg is nodig.
- Je rouwproces wordt in belangrijke mate beïnvloed door je geschiedenis van ontgoochelingen en verliezen, maar ook door ervaringen van geborgenheid en steun.
- Het is niet ongewoon om nog contact te hebben of te voelen met je overleden kind. Op een bepaalde manier blijf je er ook na de dood voor zorgen.
- Het is niet zo dat de dood van een kind meer scheidingen veroorzaakt. Toch is de uitdaging voor koppels niet te onderschatten.
- Het blijft een zoekproces om af te stemmen op elkaar, en op elkaars rouwproces. Iedereen rouwt anders. Op zich is dat geen probleem, maar er is wel nood aan respect en mildheid voor elkaars manier van rouwen.
- Als je eigen ouders, broers en zussen de naam van je kind nauwelijks nog uitspreken op bv. familiebijeenkomsten, of als ze weg blijven, dan snijdt dat heel erg diep. Soms onherstelbaar diep. Het contact met de familie is cruciaal. Het heeft een belangrijke invloed op het rouwproces. Positief of negatief.
- Niet alleen goed bedoelde adviezen als “probeer je zinnen wat te verzetten en leuke dingen te doen”, maar ook troost in de vorm van “tijd heelt alle wonden” wordt als pijnlijk ervaren. De ontkenning van de pijn van het verlies is vreselijk.Veelal verlangen rouwende ouders naar mensen die nabij durven zijn. “Ik weet niet wat zeggen” is vaak meer dan OK, en beter dan dat er niets gezegd wordt.
- Geef rouwende ouders de kans om op een aangepaste manier terug in het professionele leven te stappen. Zij lopen een hoog risico om uit te vallen. Overleg en flexibiliteit op de werkvloer zijn een minimum om dat te voorkomen.
- Als ouder van een overleden kind heb je zelf ook een verantwoordelijkheid om op elk moment je eigen noden bespreekbaar te maken.
Heeft dit een gevoelige snaar geraakt?
Voel je vrij om je gevoelens te verwoorden en ze op te sturen naar nils@uitgeverij-charlotte.be. We kijken uit naar reacties van mensen zoals jij. We gaan er zeer discreet mee om. Je krijgt gegarandeerd een mailtje terug.