Professioneel leven na verlies
Het was dinsdagmiddag een dag of 10 geleden. Ik had samen met onze verpleegkundig directeur een afspraak met onze hoofdverpleegkundige. Zij wou na een lange afwezigheid herstarten als leidinggevende binnen de muren van het operatiekwartier . Haar dochter was 10 maanden geleden na een tragisch ongeval overleden. Zij was orgaandonor . Deze ingreep ging eveneens door op de werkplek van haar mama. Om van een moeilijke situatie te spreken. We waren wat onwennig voor het gesprek . Onze hoofdverpleegkundige had een boek bij. Het boek “Anders Nabij “. Ze vroeg ons of we het boek even wilden lezen, dat het ons misschien zou helpen haar beter te begrijpen. Zo gezegd ,zo gedaan. Een vlot lezend maar erg beklijvend boek.
Enkele dagen later zie ik in “Visie“ een artikel staan over het boek met als titel dat werkgevers beter moeten leren wat rouwen is. Ik zoek de contactgegevens op de website van het boek en enkele uren later bel ik al met Nils. Ik leg de situatie uit en er is onmiddellijk en band . Nils komt een week later met An een voordracht geven binnen ons ziekenhuis. Verdorie zo snel … Ik moet de doelgroep bepalen , het thema belangt iedereen aan ? OK! Maar ik doe het voor mijn medewerkster die net terug gestart is. We gaan ervoor om van haar reïntegratie een voorbeeld te maken. Doelgroep de mensen van Recovery (haar mensen dus) de collega’s van intensieve zorgen waar haar dochter verbleef en alle hoofdverpleegkundigen van het ziekenhuis . Capaciteit van de zaal 60 personen.
In een wip zat deze zaal vol. 60 mensen , collega’s , HR, medewerkers van haar afdeling en directie . Waar was ik toch aan begonnen . Stel je voor dat dit niet ok was … of te triestig of ….
Vorige donderdag … Het geschiedde. An en Nils kwamen aan in AZ Nikolaas. Twee integere mensen die al aan de praat waren met onze hoofdverpleegkundige en haar echtgenoot .
Ik deed de inleiding . Ik weet niet meer wat ik allemaal vertelde want ik voelde mij wel wat geëmotioneerd door de opkomst en door de situatie . Ik vertelde wel dat ik dit een zeer moeilijke opdracht vond als werkgever en dat ik waarschijnlijk nooit zou begrijpen hoe het voelt om een kind te verliezen maar dat ik wel begrijp hoe mensen om je heen fietsen in die situatie want die confrontatie is bangelijk hard zelfs voor diegene die met jou moet omgaan. Je hebt steeds het gevoel dat je de verkeerde dingen zegt.
Iedereen zat als met rood van slagersmessen gesneden op zijn stoel . Nils begon te praten over zijn Charlotte. Wonderlijk hoe mooi hij over Charlotte kon vertellen. Ik keek er naar op als een kind hoe hij Charlotte een levende plaats had gegeven in zijn leven . Hoe hij haar bespreekbaar had gemaakt en vooral van “doodzwijgen” was gespaard. An besprak de theoretische kant , de gevoelens en de verwerking . Mooi geïllustreerd met filmpjes met getuigenissen van andere ouders die aan het boek meewerkten. Onze hoofdverpleegkundige kwam zelf al eens tussendoor met eigen getuigenissen.Een verpleegkundige van intensieve zorgen uit onze groep getuigde hoe moeilijk het was om als zorgverlener een leeftijdsgenoot los te laten en hoe warm het was in deze sfeer hierover te kunnen praten.
Ik onthoud het beeld van Nils hoe hij toonde hoe wankel je in het leven staat (hij beeldt iemand uit met twee stokken om zich overeind te houden ) , Hoe voorspelbaar sommige genante situaties zijn en hoe rustig positief hij over zijn overleden dochter kan spreken. Hoe je geen oren meer hebt naar mensen met negatieve energie en dat je alleen nog zinnige dingen wenst te doen. Weet je , toen ik thuis kwam keek ik op een andere manier naar mijn kinderen.
De mensen die vandaag mogen samenwerken met onze hoofdverpleegkundige gaan morgen beter aanvoelen waarom het misschien even niet gaat .
An , Nils , ik kan blijven schrijven. Ik heb in de vergaderzaal waar we zaten al een groot deel van mijn loopbaan doorgebracht maar deze avond ga ik nooit vergeten.
Van harte ,
Dirk De Maeyer
Heeft dit een gevoelige snaar geraakt?
Voel je vrij om je gevoelens te verwoorden en ze op te sturen naar nils@uitgeverij-charlotte.be. We kijken uit naar reacties van mensen zoals jij. We gaan er zeer discreet mee om. Je krijgt gegarandeerd een mailtje terug.